การวินิจฉัยทางการแพทย์และการใช้งาน

A การวินิจฉัยทางการแพทย์ เป็นกระบวนการของการพิจารณาว่าโรคหรือเงื่อนไขใดอธิบายอาการและอาการแสดงของบุคคลมันมักจะถูกเรียกว่าการวินิจฉัยโดยมีพื้นฐานทางการแพทย์โดยนัยข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการวินิจฉัยมักจะถูกรวบรวมจากประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วยและการตรวจร่างกาย ขั้นตอนการวินิจฉัยอย่างน้อยหนึ่งขั้นตอนเช่นการทดสอบทางการแพทย์จะดำเนินการในระหว่างขั้นตอนการวินิจฉัยหลังการชันสูตรศพถือว่าเป็นการวินิจฉัยทางการแพทย์

การวินิจฉัยมักจะท้าทายเพราะอาการและอาการแสดงหลายอย่างไม่เฉพาะเจาะจงตัวอย่างเช่นรอยแดงของผิวหนัง (erythema) เป็นสัญญาณของโรคหลายชนิดดังนั้นจึงไม่ได้บอกผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพว่าอะไรผิด ซึ่งมีคำอธิบายที่เป็นไปได้หลายประการและเปรียบเทียบกันสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของข้อมูลต่าง ๆ ตามด้วยการรับรู้และความแตกต่างของรูปแบบบางครั้งกระบวนการนี้อำนวยความสะดวกโดยมีอาการหรืออาการแสดงลักษณะ (หรือกลุ่มของหลาย ๆ )การวินิจฉัยเป็นส่วนสำคัญของขั้นตอนการเยี่ยมชมแพทย์จากมุมมองทางสถิติขั้นตอนการวินิจฉัยเกี่ยวข้องกับการทดสอบการจำแนกประเภท.

การใช้งานทางการแพทย์

ในแง่ของขั้นตอนการวินิจฉัยการวินิจฉัยสามารถถูกมองว่าเป็นความพยายามในการจำแนกสภาพของแต่ละบุคคลออกเป็นหมวดหมู่ที่แตกต่างและแตกต่างกันเพื่อทำการตัดสินใจทางการแพทย์เกี่ยวกับการรักษาและการพยากรณ์โรคจากนั้นการวินิจฉัยจะถูกอธิบายโดยปกติในแง่ของโรคหรือเงื่อนไขอื่น ๆ (อย่างไรก็ตามในกรณีของการวินิจฉัยผิดพลาดโรคหรือเงื่อนไขที่เกิดขึ้นจริงของแต่ละบุคคลนั้นแตกต่างจากการวินิจฉัยของแต่ละบุคคล)ขั้นตอนการวินิจฉัยสามารถทำได้โดยผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพที่หลากหลายเช่นแพทย์นักกายภาพบำบัดทันตแพทย์แพทย์แก้โรคเท้านักทัศนมาตรศาสตร์นักปฏิบัติการพยาบาลนักวิทยาศาสตร์ด้านการดูแลสุขภาพหรือผู้ช่วยแพทย์ขั้นตอนการวินิจฉัย (และความคิดเห็นที่ได้มาจากนั้น) ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการอธิบายถึงสาเหตุของโรคหรือเงื่อนไขที่เป็นปัญหานั่นคือสิ่งที่ทำให้เกิดโรคหรือเงื่อนไข ของโรคหรือเงื่อนไข

ภารกิจเริ่มต้นคือการตรวจจับสิ่งบ่งชี้ทางการแพทย์เพื่อดำเนินการวินิจฉัยขั้นตอนการแจ้งรวมถึง:

ตรวจจับการเบี่ยงเบนใด ๆ จากสภาวะปกติที่รู้จักเช่นกายวิภาค (โครงสร้างของร่างกายมนุษย์), สรีรวิทยา (วิธีการทำงานของร่างกาย), พยาธิวิทยา (สิ่งที่ผิดพลาด), จิตวิทยา (จิตใจและพฤติกรรม) และสภาวะสมดุล (เกี่ยวกับกลไกที่ รักษาระบบของร่างกายให้สมดุล) การรู้ว่าอะไรเป็นเรื่องปกติและการวัดสภาพปัจจุบันของผู้ป่วยต่อบรรทัดฐานเหล่านั้นสามารถช่วยกำหนดค่าเบี่ยงเบนเฉพาะของผู้ป่วยจากสภาวะสมดุลและระดับของการเบี่ยงเบนซึ่งจะช่วยให้ปริมาณสิ่งบ่งชี้สำหรับการรักษาวินิจฉัยเพิ่มเติมการร้องเรียนที่แสดงโดยผู้ป่วยความจริงที่ว่าผู้ป่วยพยายามหาแพทย์วินิจฉัยว่าเป็นตัวบ่งชี้ว่าจะดำเนินการวินิจฉัยขั้นตอนเช่นในระหว่างการไปพบแพทย์แพทย์อาจดำเนินการวินิจฉัยโดยสังเกตการเดินของผู้ป่วยจากห้องรอไปที่สำนักงานแพทย์ ก่อนที่เธอหรือเขาจะเริ่มร้องเรียนใด ๆ

แม้ในระหว่างขั้นตอนการวินิจฉัยที่ได้ดำเนินการแล้วอาจมีข้อบ่งชี้ว่าจะดำเนินการวินิจฉัยแยกต่างหากสำหรับโรคหรือเงื่อนไขที่อาจเกิดขึ้นพร้อมกันอีกครั้งอาจเกิดขึ้นเนื่องจากการค้นพบโดยบังเอิญของเครื่องหมายที่ไม่เกี่ยวข้องกับพารามิเตอร์ที่น่าสนใจ เกิดขึ้นในการทดสอบคอมโพสิตเช่นการศึกษารังสีวิทยาเช่นการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กหรือแผงทดสอบเลือดซึ่งรวมถึงการตรวจเลือดที่ไม่เกี่ยวข้องกับพารามิเตอร์การวินิจฉัยอย่างต่อเนื่อง