ไข้หวัดใหญ่และอาการของมัน

ไข้หวัดใหญ่ ที่รู้จักกันทั่วไปว่า "Flu " เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากไวรัสไข้หวัดใหญ่อาการของโรคระยะเวลาตั้งแต่เล็กน้อยถึงรุนแรงและมักจะรวมถึงไข้, จมูกน้ำมูกไหล, เจ็บคอ, ปวดกล้ามเนื้อ, ปวดศีรษะ, ไอและเหนื่อยล้า (โดยปกติสอง) หลังจากการสัมผัสกับไวรัสและมีอายุประมาณ 2-8 วันการศึกษาและอาเจียนอาจเกิดขึ้นโดยเฉพาะในเด็ก ไข้หวัดใหญ่สามารถพัฒนาไปสู่โรคปอดบวมซึ่งอาจเกิดจากไวรัสหรือการติดเชื้อแบคทีเรียที่ตามมาภาวะแทรกซ้อนของการติดเชื้ออื่น ๆ รวมถึงอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน, เยื่อหุ้มสมองอักเสบ, โรคไข้สมองอักเสบและอาการกำเริบของปัญหาสุขภาพที่มีอยู่ก่อนเช่นโรคหอบหืดมีไวรัสไข้หวัดใหญ่สี่ชนิดที่เรียกว่าไข้หวัดใหญ่ A, B, C และ D Viruses.waterfowl เป็นแหล่งสำคัญของโรคไข้หวัดใหญ่ A ไวรัส (IAV) ซึ่งแพร่หลายในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต่าง ๆ รวมถึงมนุษย์และหมู IBV) และไวรัสไข้หวัดใหญ่ C (ICV) ส่วนใหญ่ติดเชื้อมนุษย์และไวรัสไข้หวัดใหญ่ (IDV) ส่วนใหญ่ติดเชื้อวัวและหมู IAV และ IBV หมุนเวียนในมนุษย์และทำให้เกิดโรคระบาดตามฤดูกาลในขณะที่ ICV ทำให้เกิดการติดเชื้อเล็กน้อย มนุษย์ แต่ไม่ก่อให้เกิดโรคในมนุษย์ไวรัสไข้หวัดใหญ่ส่วนใหญ่จะแพร่กระจายผ่านหยดน้ำระบบทางเดินหายใจที่เกิดจากการไอและจามสามารถส่งผ่านโดยละอองลอยและวัตถุและพื้นผิวที่ปนเปื้อนไวรัส.

การล้างมือของคุณบ่อยครั้งและครอบคลุมไอและจามของคุณสามารถลดการส่งผ่านการฉีดวัคซีนทุกปีสามารถช่วยป้องกันไข้หวัดใหญ่ไวรัส influenza โดยเฉพาะอย่างยิ่ง IAV, พัฒนาอย่างรวดเร็วดังนั้นวัคซีนไข้หวัดใหญ่จะได้รับการปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอ วัคซีนที่ใช้ในปัจจุบันให้การป้องกันชนิดย่อย H1N1 และ H3N2 ของ IAV และชนิดย่อย IBV หนึ่งหรือทั้งสองชนิด การติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ได้รับการวินิจฉัยโดยวิธีการทางห้องปฏิบัติการเช่นการทดสอบแอนติบอดีหรือแอนติเจนและปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส (PCR) เพื่อตรวจสอบกรดนิวคลีอิกไวรัสโรคสามารถรักษาด้วยมาตรการสนับสนุนและในกรณีที่รุนแรงยาต้านไวรัสเช่น oseltamivir.in ไข้หวัดใหญ่มักจะ จำกัด ตัวเองและไม่ค่อยเสียชีวิต แต่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงในปีทั่วไปประชากร 5-15% ได้รับไข้หวัดใหญ่มีผู้ป่วยรุนแรง 3-5 ล้านรายและมีผู้เสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับระบบทางเดินหายใจถึง 650,000 รายทั่วโลกในแต่ละปี ผู้สูงอายุและผู้ที่เป็นโรคเรื้อรังในภูมิภาคเขตอบอุ่นของโลกจำนวนเคสไข้หวัดใหญ่ยอดสูงสุดในฤดูหนาวในขณะที่อยู่ในเขตเขตร้อนไข้หวัดใหญ่สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดทั้งปี 10 ถึง 50 ปีนับตั้งแต่ปลายปี 1800 การระบาดครั้งใหญ่ของสายพันธุ์ใหม่ของไข้หวัดใหญ่ การแพร่กระจายไปทั่วโลกที่รู้จักกันในชื่อการระบาดใหญ่เกิดขึ้นมีการระบาดของไข้หวัดใหญ่ห้าครั้งตั้งแต่ปี 1900: ไข้หวัดใหญ่สเปนในปี 2461-2463 ซึ่งเป็นโรคไข้หวัดใหญ่ที่เลวร้ายที่สุดที่เคยเป็นไข้หวัดใหญ่ในปีพ. ศ. ไข้หวัดใหญ่รัสเซียในปี 1977 และไข้หวัดหมูในปี 2009 ไข้หวัดใหญ่ระบาดไข้หวัดใหญ่

สัญญาณและอาการแสดง

เวลาระหว่างการสัมผัสกับไวรัสและการเริ่มมีอาการเรียกว่าระยะเวลาการฟักตัวและ 1-4 วันส่วนใหญ่มักจะ 1-2 วันอย่างไรก็ตามการติดเชื้อจำนวนมากมีอาการไม่แสดงอาการ มีไข้, หนาวสั่น, ปวดศีรษะ, ปวดกล้ามเนื้อหรือปวดเมื่อย, อาการป่วยไข้, การสูญเสียความอยากอาหาร, การขาดพลังงาน/ความเหนื่อยล้า, และความสับสนอาการเหล่านี้มักจะมาพร้อมกับอาการทางเดินหายใจเช่นไอแห้งเจ็บคอ อาการน้ำมูกไหล. อาการไอเป็นอาการที่พบบ่อยที่สุดอาการของโรคไข้หวัดใหญ่รวมถึงอาการคลื่นไส้อาเจียนท้องเสียและกระเพาะอาหารอักเสบอาจเกิดขึ้นได้โดยเฉพาะในเด็ก อาการไข้หวัดใหญ่มาตรฐานมักจะมีอายุ 2-8 วันการศึกษา 2021 แสดงให้เห็นว่าไข้หวัดใหญ่อาจทำให้เกิดอาการที่ยาวนานในลักษณะที่คล้ายกับ Covid ระยะยาวการติดเชื้อที่มีอาการมักจะไม่รุนแรงและ จำกัด อยู่ที่ระบบทางเดินหายใจส่วนบน แต่ความก้าวหน้าของโรคปอดบวมนั้นค่อนข้างพบได้บ่อย pneumonia อาจเกิดจากการติดเชื้อไวรัสหลักหรือการติดเชื้อแบคทีเรียที่สองโรคปอดบวมที่เกิดขึ้น และระดับออกซิเจนต่ำที่ทำให้ผิวหนังเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือดพื้นฐานเช่นโรคหัวใจไขข้ออักเสบโรคปอดบวมที่สองมักจะมีระยะเวลา 1-3 สัปดาห์ของการปรับปรุงอาการตามด้วยไข้กำเริบการผลิตเสมหะและการผลิตเสมหะ การสะสมของของเหลวในปอด แต่อาจเกิดขึ้นหลายวันหลังจากเริ่มมีอาการของโรคไข้หวัดใหญ่ประมาณหนึ่งในสามของโรคปอดบวมปฐมภูมิจะพัฒนาโรคปอดบวมทุติยภูมิซึ่งเกิดจาก Streptococcus pneumoniae และ Staphylococcus aureus