ความต้องการระดับโมเลกุลสำหรับการสร้างโพลีเมอร์ IGM

ในขั้นต้นคาดว่าจะมีความสำคัญสำหรับการก่อตัวของโพลีเมอร์อิมมูโนโกลบูลินโซ่ J นั้นจริง ๆ แล้ว (แต่ไม่เฉพาะ) ขึ้นอยู่กับห่วงโซ่ J สำหรับการเกิดพอลิเมอไรเซชันของ IgA IgM เกิดขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพในกรณีที่ไม่มีโซ่ Jรูปแบบที่สำคัญของมนุษย์และเมาส์ IgM คือ pentamer ในทางตรงกันข้าม IgM จาก Frogs (Xenopus laevis) เป็น hexameric ส่วนใหญ่ในโครงสร้าง IgM จาก Bony Fishes ส่วนใหญ่เป็น tetrameric และ IgM จากปลากระดูกอ่อน นอกจากนี้ยังมีการสังเกตการศึกษาครั้งต่อไปโดยใช้ระบบการแสดงออกของดีเอ็นเอ recombinant แสดงให้เห็นว่า hexamers เป็นรูปแบบที่โดดเด่นของ IgM ของเมาส์เมื่อ IgM ผลิตภายใต้เงื่อนไขที่การรวมตัวของ J-chain ถูกป้องกันโดยผลิต IgM หรือโดยการผลิต IgM ด้วยห่วงโซ่หนัก ซีสเตอีนที่หางสรุป hexameric igms ไม่เคยมีโซ่ J; IgMs Pentameric สามารถเกิดขึ้นเพื่อรวมหรือไม่รวมโซ่ J

ความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง µ และγโซ่หนักคือซีสเตอีนมีให้ในการสร้างพันธะซัลไฟด์ระหว่างโซ่หนักในกรณีของแกมม่าโซ่หนักพันธะระหว่างแกมม่าเท่านั้นที่เกิดขึ้นโดยซีสเตอีนในบานพับ ไปยังโซ่แกมม่าอีกตัวหนึ่งในทางตรงกันข้ามโดเมน Cµ2 และ Cµ3 และก้อยแต่ละอันมีซีสเตอีนที่สร้างพันธะซัลไฟด์กับโซ่ µ อื่น ๆ ซีสเตอีนในโดเมน Cµ2 เป็นสื่อกลางในการก่อตัวของ IgM โมโนเมอร์ (µL) 2. หางหาง ร่วมกับซีสเตอีนที่มีอยู่นั้นมีความจำเป็นและเพียงพอสำหรับการก่อตัวของอิมมูโนโกลบูลินพอลิเมอร์นั่นคือการลบหางออกจากโซ่หนัก µ ป้องกันการก่อตัวของ IGM.in ที่รวมกันเป็นเซลล์ที่แสดงโซ่หนักที่ได้รับ ดัดแปลงเพื่อรวมชิ้นส่วนหางผลิต IgG รวมบทบาทของซีสเตอีนในโดเมน Cµ3 นั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น รูปที่ 1C และ 1D แสดงถึงโมเดลที่เป็นไปได้สำหรับ pentameric igm.in เหล่านี้แต่ละ µ chain จะถูกมองว่าจะผูกโซ่ µ อื่นอีกสองตัวอย่างไรก็ตามไม่มีแบบจำลองเพียงอย่างเดียวสามารถอธิบายโครงสร้างของตัวอย่าง Igm รวมได้ ระหว่างโดเมน Cµ2 มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการสร้าง IGM แบบจำลองที่รวมกันของไดซัลไฟด์แบบจำลองใน 1D คาดการณ์ว่าพันธะซัลไฟด์ระหว่างโดเมน Cµ3 นั้นเป็นสิ่งจำเป็นหาก cysteines สามตัวขาดหายไปพันธบัตรซัลไฟด์โพลีเมอร์ แบบจำลองที่แต่ละโซ่ µ โต้ตอบกับโซ่ µ อื่น ๆ อีกสองตัวผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าโมเลกุลบางตัวทำงานตามที่แสดงใน 1C และบางอย่างดังแสดงใน 1D อย่างไรก็ตามความพร้อมใช้งานของ cysteines สามตัวสำหรับμ interchain bonding แสดงให้เห็นว่าแต่ละμ chain อาจจับโซ่μอื่น ๆ อีกสามตัวในวิญญาณเดียวกันนำเสนอแบบจำลองของ pentamer ที่มีโซ่ J สะท้อนหลักฐานของโซ่ J เข้าร่วมกับโซ่ µ ที่ไม่เชื่อมโยง ไปยังโซ่ µ อื่น ๆ ผ่าน cysteines ในโดเมน Cµ3 ทั้งรุ่นเหล่านี้และอื่น ๆ ทั้งปกติและผิดปกติจะถูกกล่าวถึงที่อื่น Pentameric IgM มักจะแสดงออกว่ามีโซ่หนึ่ง J ต่อพอลิเมอร์ แต่ในทางปฏิบัติ j chain stoichiometry วัดจากโมเลกุล J หนึ่งโมเลกุลต่อพอลิเมอร์ถึงสามโมเลกุล J ต่อพอลิเมอร์ช่วงกว้างอาจเกิดจากปัญหาทางเทคนิคเช่นการหาปริมาณ radiolabeling ที่ไม่สมบูรณ์ ของเส้น ouchterlony อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงนี้อาจเกิดจากความหลากหลายของการเตรียม IgM เช่นการเตรียมการต่าง ๆ อาจแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในแง่ของเนื้อหาพอลิเมอร์ที่มี J และ J-lacking

การทำงาน

IGM มีปฏิสัมพันธ์กับโมเลกุลทางสรีรวิทยาอื่น ๆ อีกมากมาย:

1.IGM สามารถผูกส่วนประกอบส่วนประกอบ C1 และเปิดใช้งานเส้นทางคลาสสิกซึ่งนำไปสู่การ opsonization ของแอนติเจนและไซโตเลซิส

2.IGM ผูกติดกับตัวรับอิมมูโนโกลบูลินหลายตัว (PIGR) ในระหว่างกระบวนการพกพา IgM ไปยังพื้นผิวเยื่อเมือกเช่นลูเมนลำไส้และเข้าสู่น้ำนมแม่

3. ตรวจพบตัวรับ FC ที่มีผลผูกพัน IgM อื่น ๆ อีกครั้ง-FCα/μ-R และFCμ-R FCα/µ-R เช่น PIGR ผูก IgM และ IGA FCα/μ-R ไกล่เกลี่ย endocytosis และการแสดงออกในลำไส้แสดงให้เห็นถึงบทบาทในการสร้างภูมิคุ้มกันของเยื่อเมือก FCµ-R (เดิมชื่อ Toso/Faim3) ผูก IgM โดยเฉพาะและสามารถไกล่เกลี่ยการดูดซึมของเซลล์ของแอนติเจน IgM-conjugated การกระตุ้นยีนที่สอดคล้องกันในหนูที่น่าพิศวงสร้างฟีโนไทป์ แต่การทำงานทางสรีรวิทยาของตัวรับเหล่านี้ยังคงไม่แน่นอน