โครงสร้างและพันธุศาสตร์ไข้หวัดใหญ่ A ไวรัส

ไข้หวัดใหญ่ไวรัส เป็นไวรัส RNA ที่มีความรู้สึกเชิงลบ, stranded, isoforms แบบมีป้ายกำกับตามค่า H (ประเภท hemagglutinin) และค่า n (ประเภท neuraminidase) มี 18 แอนติเจน H ที่รู้จักกันดี (H1 ถึง H18) แอนติเจน (N1 ถึง N11) .H17N10 ถูกแยกออกจากค้างคาวผลไม้ในปี 2012 H18N11 ถูกระบุในค้างคาวเปรูในปี 2013.influenza ไวรัสมีโครงสร้างคล้ายกับไวรัส B, C และ D เส้นผ่านศูนย์กลาง 80-120 นาโนเมตรดังนั้นอนุภาคไวรัสที่เล็กที่สุดจึงมีรูปร่างรูปไข่ความยาวของแต่ละอนุภาคแตกต่างกันอย่างกว้างขวางเนื่องจากไข้หวัดใหญ่เป็น pleomorphic และสามารถเกินหลายสิบไมครอนทำให้เกิด virions เส้นใย ความจริงที่ว่าสายพันธุ์ที่ปรับแต่งในห้องปฏิบัติการมักจะสูญเสียความสามารถในการสร้างเส้นใยและสายพันธุ์ที่ปรับแต่งในห้องปฏิบัติการเหล่านี้เป็นครั้งแรกที่สังเกตได้ด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแม้ว่าจะมีรูปร่างที่แตกต่างกันเหล่านี้ ซองจดหมายไวรัสที่มีโปรตีนหลักสองชนิดล้อมรอบแกนกลาง

โปรตีนขนาดใหญ่สองตัวที่พบที่ด้านนอกของอนุภาคไวรัสคือ hemagglutinin (HA) และ neuraminidase (NA) .Ha เป็นโปรตีนที่เป็นสื่อกลางการจับอนุภาคไวรัสไปยังเซลล์เป้าหมายและการเข้าสู่จีโนมของไวรัสในเซลล์เป้าหมาย NA มีส่วนร่วมในการเปิดตัวไซต์ที่ไม่ก่อให้เกิดการผลิตจำนวนมากที่มีอยู่ในเมือกเช่นเดียวกับในการปลดปล่อย virions ลูกหลานจากเซลล์ที่ติดเชื้อโปรตีนเหล่านี้มักจะเป็นเป้าหมายของยาต้านไวรัสที่ผ่านมาพวกเขายังเป็นโปรตีนแอนติเจน ผูกและกระตุ้นการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน influenza ไวรัสจะถูกแบ่งออกเป็นชนิดย่อยตามประเภทของโปรตีนทั้งสองนี้บนพื้นผิวของซองไวรัส 16 ชนิดย่อยและ 9 na subtypes เป็นที่รู้จักกัน แต่มีเพียง H 1, 2 และ 3 และและ N 1 และ 2 เป็นเรื่องธรรมดาในมนุษย์

แกนกลางของ virion ประกอบด้วยจีโนมไวรัสและโปรตีนไวรัสอื่น ๆ ที่บรรจุและปกป้องวัสดุทางพันธุกรรมไม่เหมือนจีโนมของสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่รวมถึงมนุษย์สัตว์พืชพืชและแบคทีเรียซึ่งประกอบด้วย DNA ที่มีเส้นสายคู่ซึ่งเป็นจีโนมของจีโนมของจีโนม ไวรัสหลายชนิดประกอบด้วยกรดนิวคลีอิกที่มีเกลียวเดี่ยวที่แตกต่างกัน RNA ไม่ใช้ไวรัสอย่างไรก็ตามเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ไวรัสไม่ได้เป็นส่วน RNA เดียว แต่ประกอบด้วยส่วน RNA ที่มีความรู้สึกเชิงลบแบบแบ่งส่วนแต่ละส่วนมียีนยีนที่เข้ารหัสหนึ่งหรือสองตัว (โปรตีน) ยีนคำว่า RNA เชิงลบเชิงลบเพียงแค่บอกว่าจีโนม RNA ไม่สามารถแปลเป็นโปรตีนได้โดยตรง ก่อนอื่นจะต้องถูกถอดความเป็น RNA ที่มีความรู้สึกเชิงบวกก่อนที่จะสามารถแปลเป็นผลิตภัณฑ์โปรตีนได้ธรรมชาติของจีโนมที่แบ่งเป็นส่วน ๆ ช่วยให้สามารถแลกเปลี่ยนยีนทั้งหมดระหว่างสายพันธุ์ไวรัสที่แตกต่างกัน

ไข้หวัดใหญ่ทั้งหมดจีโนมไวรัสมีความยาว 13,588 ฐานและอยู่ในแปดส่วน RNA ที่เข้ารหัสอย่างน้อย 10 และมากถึง 14 โปรตีนขึ้นอยู่กับความเครียดความเกี่ยวข้องหรือการปรากฏตัวของผลิตภัณฑ์ยีนทางเลือกอาจแตกต่างกันไป:

ชิ้นส่วน 1 เข้ารหัสหน่วยย่อย RNA polymerase (PB2)Fragment 2 เข้ารหัส RNA polymerase subunit (PB1) และโปรตีน PB1-F2 ที่ทำให้เกิดการตายของเซลล์โดยใช้กรอบการอ่านที่แตกต่างจากชิ้นส่วน RNA เดียวกันส่วนที่ 3 เข้ารหัส RNA polymerase subunit (PA) และโปรตีน PA-X ซึ่งมีบทบาทในการปิดการถอดเสียงโฮสต์ส่วนที่ 4 รหัสสำหรับ HA (hemagglutinin). เกี่ยวกับโมเลกุล hemagglutinin 500 โมเลกุลจะต้องสร้างอนุภาคไวรัสหนึ่งตัว HA กำหนดขอบเขตและความรุนแรงของการติดเชื้อไวรัสในสิ่งมีชีวิตโฮสต์ส่วนที่ 5 รหัสสำหรับ NP, นิวคลีโอโปรตีนส่วนที่ 6 รหัสสำหรับ NA (neuraminidase) ประมาณ 100 โมเลกุลของ neuraminidase จำเป็นต้องสร้างอนุภาคไวรัสหนึ่งชนิดFragment 7 เข้ารหัสโปรตีนเมทริกซ์สองตัว (M1 และ M2) โดยใช้เฟรมการอ่านที่แตกต่างจากชิ้นส่วน RNA เดียวกัน จำเป็นต้องมีโมเลกุลโปรตีนเมทริกซ์ประมาณ 3,000 ตัวเพื่อสร้างอนุภาคไวรัสหนึ่งชนิดกลุ่ม RNA ของจีโนมไวรัสมีลำดับฐานที่สมบูรณ์ที่ปลายที่อนุญาตให้พวกเขาผูกมัดซึ่งกันและกันผ่านพันธะไฮโดรเจนการแปลของไวรัส (-) ความรู้สึกจีโนม (vRNA) จะดำเนินการหลังจากการผูกโปรตีน PB2 กับโฮสต์โฮสต์ RNA ที่ต่อยอดช่วยให้หน่วยย่อย PA สามารถแยกนิวคลีโอไทด์สองสามตัวหลังจากการตัด. หมวกที่ได้มาจากโฮสต์และนิวคลีโอไทด์มาพร้อมกันทำหน้าที่เป็นไพรเมอร์สำหรับการเริ่มต้นของการถอดรหัสของไวรัสการแปลจะดำเนินการตาม vRNA จนกว่าจะถึงฐาน uracil หลายอันซึ่งเริ่ม "พูดติดอ่าง " Polyadenylated ผลิตการถอดเสียงที่เป็นผู้ใหญ่สำหรับการส่งออกนิวเคลียร์และการแปลโดยเครื่องจักรโฮสต์